پیامبر ایرانی و دین زرتشت گفتار نیک، پندار نیک و کردار نیک،مهمترین آموزه های زرتشت است.

تولد زرتشت را در شمال غربی ایران در نزدیکی دریاچه ارومیه و در حدود 900 سال پیش از میلاد مسیح دانسته اند. پس از اعلام پیامبری در سن 30 سالگی، زندگی در منطقه مذکور ایران بر زرتشت سخت شد و ناچار، به شمال شرقی ایران آن روزگار، یعنی منطقه بلخ کوچ کرد. در آنجا از پشتیبانی شاه گشتاسب برخوردار شد و توانست دین خود را گسترش دهد.

آموزه های زرتشت، بیشتر در قالب شعر و با عنوان گاتا، که فصلی از کتاب مقدس زرتشتیان یعنی اوستا می باشد، به دست ما رسیده است. وی در سن 77 سالگی در روز خور برابر با یازدهم دی ماه در نیایشگاه بلخ به دست یک تورانی به نام  توربراتور  کشته شد.

زرتشت آزادی و اختیار را گزینشی برای مردم می داند. بهره کار هرکس همان است که انجام می دهد، جبری برای اشخاص نیست؛ نیکی اشخاص جز بهره ئی از نیکوئی و شر اشخاص جز شری برای وی نخواهد بود. کمک به دیگران، ازدواج و همچنین قبح رفتارهای بد اجتماعی مانند اهانت و عهد شکنی در آموزه هایش مورد بحث قرار گرفته اند.  توجه پاک روح، رهایی از منیت یا همان ایگو، لزوم خردمندی و درون نگری از طریق مشاهده اشتباهات خود و اصلاح آن ها از دیگر آموزه های او هستند. در نظر زرتشت عناصر طبیعت از اهمیت خاصی برخوردار بودند، به خصوص عنصر آتش که پاک کننده تمامی منفی ها محسوب می شد.